Szkoła Podstawowa w Majdanie Nepryskim

Szczegóły

Administrator

Kategoria: O naszej szkole

Utworzono: 10 listopad 2017

Odsłony: 5840

Najstarsze informacje dotyczące istnienia szkoły w Majdanie Nepryskim dowodzą, że szkoła powstała w 1870 roku. Informacja ta pochodzi od mieszkańca wsi Pana Wawrzyńca Bździucha. Powstanie budynku szkolnego zawdzięcza się wójtowi gminy Józefów Pawłowi Pasce. Pierwszymi nauczycielami w szkole byli Rosjanie, nauka odbywała się oczywiście w języku rosyjskim, a do szkoły w pierwszych latach istnienia uczęszczało około 30 uczniów.

Kilka lat przed wybuchem I wojny światowej wybudowano nowy drewniany budynek szkolny. Niestety wybuch wojny przerywa naukę na kilka lat. Ponownie naukę rozpoczyna się w 1916 roku i uczęszcza do szkoły około 50 dzieci. Pierwszym kierownikiem szkoły z pochodzenia Polakiem zostaje Pan Ciesielski, następnie Pan Zawadzki. W roku 1931 liczba uczniów dochodzi już do 200. Po wyjeździe kierownika Zawadzkiego jego stanowisko obejmuje Pan Józef Baran. Nowy kierownik rozpoczyna swoją pracę od gruntownego remontu całego budynku. W latach 30 zostają wprowadzone w szkole następujące innowacje: zebrania rodzicielskie, kałamarze na stałe w ławkach, sklepik szkolny, samorząd szkolny. Założony zostaje chór szkolny, który  występuje po raz pierwszy na uroczystej akademii z okazji 11 listopada. Wcześniej uczniowie z Majdanu Nepryskiego uczęszczali na uroczyste akademie do szkoły w Józefowie. W ciągu kolejnych lat szkolnych w szkole odbywają się występy okolicznościowe z okazji imienin Marszałka Piłsudskiego, Odzyskania Niepodległości, choinki szkolne, występy chóru, jasełka świąteczne. Bardzo często młodzież szkolna daje dodatkowe przedstawienia, na które są bilety wstępu.  Za pozyskane pieniądze  kupowane są pomoce naukowe.

Szkoła w latach 30 rozpoczyna prenumeratę czasopism: Promyczek i Promyk -  wszystko dla podniesienia efektywności nauczania. W 1935 roku nowością w szkole jest wprowadzenie badań lekarskich dzieci uczęszczających do szkoły. Liczba uczniów w latach 30 tych to ponad 240 osób. W roku 1937 wielkim wydarzeniem dla szkoły było zorganizowanie wycieczki do Lwowa, w której brało udział 32 uczniów naszej szkoły oraz uczniowie ze szkół w Górnikach i Stanisławowie. Uczniowie z tego wyjazdu przywieźli wiele wrażeń i wspomnień.

Na czas strasznej okupacji hitlerowskiej nauka w szkole była przerwana. Po zakończeniu działań wojennych szkoła zmagała się z szeregiem trudności, których ani Gmina ani zubożała ludność pokryć nie mogła. Kolejnym kierownikiem szkoły zostaje Pan Leon Kuźmiński zajmuje się on głównie zbiórką funduszy na pilne remonty i pomoce naukowe.

Życie szkoły obraca się wokół nauki, uroczystości szkolnych, zbiórek plonów rolnych z ogródka szkolnego. Niestety rok 1958 zabiera szkole wybitnego pedagoga i kierownika Pana Kuźmińskiego. Jego obowiązki obejmuje żona Janina. Wkrótce nowym kierownikiem zostaje Pan Czesław Lal. Na terenie wsi za sprawą nowego kierownika podejmuje się szereg inicjatyw wykonanych czynem społecznym np. budowa nawierzchni twardej przez wioskę, remizy strażackiej. W 1960 roku nowy rok szkolny rozpoczęto w odmalowanych salach. Szkoła, jak w latach poprzednich, jest ośrodkiem życia kulturalnego dla całej lokalnej społeczności. Młodzież chętnie pracuje społecznie między innymi przy sadzeniu drzew przy drodze wiodącej przez wioskę. Wraz z większą liczbą uczniów zwiększa się liczba etatów, pracuje już 8 nauczycieli. W szkole działa szereg organizacji min. ZHP, Zuchy, Koło PCK, Komitet Budowy Szkół i Internatów. Jednak warunki lokalowe są bardzo złe co podkreśla inspektor wizytujący szkołę.

W 1972 roku ruszają prace przy budowie nowej szkoły, to sprawia wielką radość dzieciom i rodzicom. Duży wkład w powstaniu nowego budynku ma kierownik Czesław Lal, który wręcz za punkt honoru postawił sobie cel – wybudowanie nowej szkoły. To o czym wszyscy marzyli staje się faktem, 3 września 1973 roku nowy rok szkolny rozpoczyna się już w okazałym nowym budynku. Wraz z nowym budynkiem przybywa uczniów klas starszych ze szkół w Hamerni i Długiego Kąta oraz nowych nauczycieli.

Szczegóły

Administrator

Kategoria: O naszej szkole

Utworzono: 10 listopad 2017

Odsłony: 5012

Sztandar Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Majdanie Nepryskim

Sztandar Szkoły ufundowany przez Przyjaciół Szkoły, wykonany przez firmę HAFTINA z Piotrkowa Trybunalskiego, poświęcony 18 maja 2014 r. przez J. E. Ks. Bp dr Mariana Rojka.

HYMN DLA SZKOŁY PODSTAWOWEJ
im. JANA PAWŁA II

I

Choć jesteśmy bardzo młodzi
Nasze serca są otwarte,
Bo nasz Patron nam przewodzi
Swą mądrością, dobrem, żartem.

Ref.

Nie lękamy się iść drogą ku przyszłości!
Nie lękamy się iść drogą ku mądrości!
Nie lękamy się bo nie jesteśmy sami!
Nie lękamy się Jan Paweł II (Drugi) z nami!

II

Patron nasz – człowiek mądrości!
Patron nasz – świadek miłości!
Dla nas wszystkich jest przykładem,
Przyjacielem, ojcem, bratem!

III

Świat poznawać – jak On chcemy!
Kochać ludzi – jak On chcemy!
Służyć Bogu – jak On chcemy!
Sławić Polskę tak będziemy!

Słowa: Małgorzata Czerwieniec
Muzyka: Rafał Knap (Pobierz podkład)

Do pobrania:

• Ceremoniał Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Majdanie Nepryskim.

Szczegóły

Administrator

Kategoria: O naszej szkole

Utworzono: 10 listopad 2017

Odsłony: 5143

Szczegóły

Administrator

Kategoria: O naszej szkole

Utworzono: 10 listopad 2017

Odsłony: 5545

Szkoła Podstawowa w Majdanie Nepryskim w gminie Józefów dołączyła do grona "szkół papieskich". Oficjalne nadanie placówce imienia Jana Pawła II odbyło się w środę 18 czerwca.

To prawdopodobnie pierwsza szkoła w regionie, która otrzymała je po kwietniowej kanonizacji Papieża Polaka i 33 placówka w Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej, która będzie nosić imię nowego świętego. W całej Polsce jest prawie 1300 szkół papieskich.

Środową uroczystość zainaugurowała Msza Święta w kościele parafialnym w Józefowie, której przewodniczyli ordynariusz Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej Ksiądz Biskup Marian Rojek oraz Dziekan Dekanatu Józefów i proboszcz miejscowej parafii Ksiądz Zenon Mrugała. Duże wrażenie na uczestnikach eucharystii, podczas której Biskup Marian Rojek poświęcił sztandar szkoły, zrobili towarzyszący pocztowi sztandarowemu uczniowie, przebrani w stroje Gwardii Papieskiej.

Po Mszy w Józefowie uczestnicy przenieśli się do szkoły w Majdanie Nepryskim, gdzie gości powitała dyrektor Kazimiera Gontarz, a dalszą część uroczystości poprowadziła nauczycielka Ewa Marzec.

Jednym z ważniejszych elementów było odsłonięcie tablicy ku czci patrona, czego dokonali Burmistrz Józefowa Roman Dziura, dyrektor placówki Kazimiera Gontarz oraz gen. bryg. Andrzej Knap, dowódca 2 Korpusu Zmechanizowanego w Krakowie, który jest absolwentem szkoły w Majdanie Nepryskim. Wśród gości uroczystości byli też m.in.: Wicestarosta Biłgorajski Stanisław Schodziński i kierownik Oddziału Zamiejscowego w Zamościu Kuratorium Oświaty w Lublinie Jan Lelonek.

W dalszej części spotkania uczniowie złożyli ślubowanie na nowy sztandar, a całość zakończyła część artystyczna, której mottem były słowa Jana Pawła II: "Dzieci są nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo".

Wybór patrona Szkoły Podstawowej w Majdanie Nepryskim był poprzedzony wielomiesięcznymi konsultacjami z udziałem uczniów, rodziców i pracowników placówki. Spośród kilku kandydatur przed ostatecznym głosowaniem społeczność szkolna miała do wyboru Janusza Korczaka i Jana Pawła II. W lutym tego roku zadecydowała, że placówka przyjmie imię Papieża Polaka.

ŻYCIORYS

Dzieciństwo

Karol Wojtyła urodził się 18.05.1920 r. w Wadowicach jako drugi syn Karola Wojtyły seniora i Emilii z Kaczorowskich. Ochrzczony został dnia 20 czerwca 1920 roku. Rodzina Wojtyłów żyła skromnie. Matka pracowała dorywczo jako szwaczka. Edmund, brat Karola, po ukończeniu wadowickiego gimnazjum studiował medycynę w Krakowie. W dzieciństwie Karola nazywano najczęściej zdrobnieniem imienia - Lolek. Był chłopcem bardzo utalentowanym i usportowionym. Regularnie grał w piłkę nożną oraz jeździł na nartach. Bardzo ważnym elementem życia Karola były wycieczki krajoznawcze, a także spacery po okolicy Wadowic. Jego matka zmarła 13 kwietnia 1929 roku, w wieku 45 lat. Trzy lata później, w 1932 r. zmarł na szkarlatynę w wieku 26 lat Edmund, brat Karola. Od września 1930 roku Karol Wojtyła rozpoczął naukę w 8 - letnim Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Nie miał żadnych problemów z nauką. Podczas nauki w gimnazjum, Karol zainteresował się teatrem - występował w przedstawieniach Kółka Teatralnego.

Studia

14 maja 1938 r., Karol Wojtyła zakończył naukę w gimnazjum otrzymując świadectwo maturalne z oceną celującą, która umożliwiała podjęcie studiów na większości uczelni bez egzaminów wstępnych. Karol Wojtyła wybrał studia polonistyczne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studia rozpoczął w październiku 1938 roku. W pierwszym roku studiów Karol przeprowadził się wraz z ojcem do rodzinnego domu matki w Krakowie. Czas od października 1938 do lutego 1941 roku to okres wytężonej nauki. Dnia 18 lutego 1941 roku po długiej chorobie zmarł ojciec Karola. Wojna odebrała Karolowi Wojtyle możliwość kontynuowania studiów, zaczął więc pracować jako pracownik fizyczny w zakładach chemicznych Solvay. Początkowo od jesieni 1940 r., przez rok w kamieniołomie w Zakrzówku, a potem w oczyszczalni sody w Borku Fałęckim. Jesienią roku 1941r., Karol wraz z przyjaciółmi założył Teatr Rapsodyczny, który swoje pierwsze przedstawienie wystawił 1 listopada 1941r. Rozstanie Wojtyły z teatrem nastąpiło nagle w roku 1942, gdy postanowił on studiować teologię i wstąpił do tajnego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie, oraz rozpoczął w konspiracji studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Kapłaństwo, biskupstwo

16 listopada 1946 roku, alumn Metropolitalnego Seminarium Duchownego Karol Wojtyła został subdiakonem, a tydzień później diakonem. Już 1 listopada 1946 roku kardynał Adam Stefan Sapieha wyświęcił Karola Wojtyłę na księdza, 2 listopada neoprezbiter odprawił Mszę Św. prymicyjną w krypcie św. Leonarda w katedrze na Wawelu. 15 listopada Karol Wojtyła wyjechał do Rzymu, aby kontynuować studia na  Papieskim Uniwersytecie w Rzymie. W lipcu 1948 roku Karol Wojtyła został skierowany do pracy w parafii Niegowić, gdzie spełniał zadania wikarego i katechety. Od tego momentu rozpoczął się dla młodego księdza okres wycieczek i podróży z młodzieżą po Polsce. Wolny czas zawsze starał się spędzać z chłopcami i dziewczętami na łonie natury. Podczas wielu wycieczek ksiądz Wojtyła starał się zmylić ówczesną milicję i dlatego zdejmował sutannę i kazał nazywać się wujkiem. W roku 1958 Wojtyła został mianowany biskupem pomocniczym Krakowa.

Konklawe

Konklawe, które odbyło się w październiku 1978 roku. Uczestniczyło w nim 111 kardynałów (w tym 25 z Włoch), między nimi Karol Wojtyła. Podczas ostatniego 8. głosowania, mającego miejsce o godz. 16:30 w poniedziałek 16 października, Karol Wojtyła, zgodnie z późniejszymi relacjami, miał uzyskać 99 głosów, co było liczbą dużo większą niż wymagane minimum. Wojtyła, zapytany, czy zgadza się z wyborem kolegium kardynalskiego, odpowiedział twierdząco. Przybrał wtedy imię Jana Pawła II.

Pielgrzymki

Charakterystycznym elementem pontyfikatu Jana Pawła II były liczne podróże zagraniczne. Odbył ich 104, odwiedzając wszystkie zamieszkane kontynenty. Jan Paweł II jako papież odwiedził m.in. Polskę (8 razy), USA (7 razy), Francję (7 razy).

Zamach

W dniu 13 maja 1981 r., podczas audiencji generalnej na Placu św. Piotra w Rzymie, o godzinie 17:19, Jan Paweł II został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Agcę w brzuch oraz rękę. Ochrona przewiozła Jana Pawła II do kliniki Gemelli, gdzie papieża poddano bardzo ciężkiej sześciogodzinnej operacji. Do pełni zdrowia jednak nigdy nie wrócił. Ojciec Święty wierzył, że swoje ocalenie zawdzięcza wstawiennictwu Matki Bożej. Wyraził to słowami: "Jedna ręka strzelała a inna kierowała kulą". Wierni dostrzegli pewien związek. Zamach miał miejsce 13 maja podobnie jak pierwsze objawienie Matki Boskiej w Fatimie w roku 1917.

Śmierć

2 kwietnia 2005 r. - w wigilię ustanowionej przez Jana Pawła II Niedzieli Miłosierdzia Bożego o 21.37 po kilkutygodniowej chorobie Karol Wojtyła powraca do domu Ojca...

Beatyfikacja

13 maja 2005 r. papież Benedykt XVI zezwolił na natychmiastowe rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, udzielając dyspensy od pięcioletniego okresu oczekiwania od śmierci kandydata, jaki jest wymagany przez prawo kanoniczne. Od momentu zezwolenia na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego Janowi Pawłowi II przysługuje tytuł Sługi Bożego. 1 maja 2011 r. odbyła się Beatyfikacja Jana Pawła II.